آتش نشان عشق

در دل ، آتش و خون ، جان دادند

پر پرواز یکی بود ، به آتش دادند

پرکشیدن ، چو شعله ، آسمانی ، شده اند

تا شقایق به ثمر ، رنگ رخ جان ، شده اند

آلاله ها  وحشی  ، ترسی  ز جان ،  ندارند

شمع وجود عشق ند ، پروا  ز جان ، ندارند

در دشت عشق ورزی ، عاشق ، کجا ، توان بود

مستان  کوی  یارند ، جانا ، کجا ، توان بود

در یاد نیک ورزان ، عاشق کشان کجایند

این جان ماست اینک ، آتش نشان ، کجایند

تقدیم به ساحت آسمانی شهدای آتشنشان که دیگر، دربین ما نیستند

بیاد یاد رشادتها ، جانفشانیها و گذشتن از آسایش

بیاد دلتنگی خانواده های مظلوم آتشنشان

بیاد حرمت مادرانی که فرزندانی غیرتمند پرورش دادند

بهمن 1395 – کمترین بنده خدا حمید خداویسی