وبا .......مرگ سفید

ای اشک ها رهایم کنید 

این غصه  را  بگذرید .....

صدایم ......کنید 

ای قلم ، تو  بگو .......

قلب شکست م  چه شد ؟

ماتم و قهر محبت  ، چاره شد ؟

در سکوت عشق ، عاشق کشی ، بهانه است 

مرگ بهار است ، سوز سرمای زمستان م چه شد ؟ 

تابوی مرگ ، تا فراسوی لحظه ها ..........

تا عمق جان ، تا دیدار آشنا ، چه بود ؟ 

فصل خزان زدی عاطفه !

میراث شوم مستبدان ، چه بود ؟ 

....... اینک به بین کودکان م 

بر بام آرزوهایم ، پر پر ، شدن 

.....گرسنگی ، آواره جنگ 

گیسوان دختران م را ، به خاک نشانده 

و..........وبا ، مرگ سرد ، تاریک و سیاه 

بر دستان ، خون زده ........تا ، بر آسمان  شب زده

..........بدرقه تابوت زندگی ، تلخ  دردناک

با صدای مرگ ، تباهی ، نیستی ، شدند 

ای اشک ها رهایم کنید

شاخه گل امید ،  پژمرده  است 

در قلب خاک سرد  ، پناهم  دهید 

مرگ عشق است 

......... جا جای جانم ، سیاه پوش ست 

اشک هایم خون آلود

.

.

تا زندگی ، فرصتی نیست 

......بیاید عشق را احیا کنیم 

  بیاد انسانهای که در جدال مرگ و زندگی ، رهایی از ظلم مستبدان را در پیکار و جان فشانی میدانند حتی اگر بهترین عزیزانشان راازدست بدهند

بیاد تلخ ترین لحظات تاریخ مردم یمن ، که در جنگی نابرابر با استکبار جهانی و جهالت عربی صهیونیستی میجنگند  و ....... مردمی که هم اکنون با  بیماری وبا ( بیش از ششصد هزار نفر ) مبتلا در حال جنگ هستند 

به لطف خدا همه مستضعفین جهان پیروز ند -----تابستان سال 96

+ نوشته شده در  چهارشنبه هجدهم مرداد ۱۳۹۶ساعت 9:13  توسط خداویسی  |